No limit - pamięć nie ma granic.... za wyjątkiem czasu.
Jak często słyszysz, mam słabą pamięć, nie potrafię zapamiętywać, mam dziury w pamięci, to za trudne. Założę się o kanapkę, że na każdym kroku. A teraz mimo tego, że uważasz się za człowieka upośledzonego pmięciowo, przypomnij sobie (wiem, że to trudne, bo nie wiesz jak) czy w szkole ktoś uczył cię jak korzystać z pamięci ?
Gdy ja zastanawiam się nad tym, to widzę porównanie z nauką jazdy, wsiadasz do auta i instruktor mówi ci jedź, dlaczego nie jedziesz, coś z tobą jest nie tak.
Brzmi znajomo - ucz się , dlaczego się nie uczysz, jesteś leniem. Zakładam, że umiesz czytać ze zrozumieniem, zatem nie będę wyjaśniał przedstawionej analogii.
Zatem , nie dostajemy instrukcji obsługi czegoś, bez czego trudno żyć. Czasem słyszymy , że ktoś ma dobrą albo słabą pamięć i przechodzimy nad tym do porządku dziennego uznając, że to tak samo jak ktoś ma krótsze ręce, albo dłuższe nogi.
Tymczasem taka instrukcja istnieje, i na dodatek od ileś setek, a może tysięcy lat, nie jest wiedzą tajemną, na drodze do jej poznania stoją nawyki, dzięki którym żyje nam się łatwiej, ale czasami wpadamy przez nie w czarną dziurę.
Zapraszam na spotkania, dzięki któremu odkryjemy, że pamięć nie ma granic, oprócz czasu i naszych przekonań i nawyków. Czasu nie zatrzymamy, pozostałe rzeczy możemy zmienić. 
